එදා රෑ සුරේකා අර ලී බංකුව උඩ විනාඩි 30ක් වගේ ඇතුලත පිරිමි තුන් දෙනෙක් අතින් හිකුණා. සිල්වා රාළහාමියි සමන්ත රාළහාමියි කළාට පස්සෙ, අර වයසක සිකුරුටි අංකල්ටත් නිකන් ඉන්න බැරි වුණා. කෙ‍හොමත් සමන්ත රාළහාමිගෙ වාරෙන් පස්සෙ සිකුරුටි අංකල් එතනට යනකල්ම සුරේකා හිටියෙ උඩු බැලි අතට දිගාවෙලා කකුල් දෙක හායි කියලා ඈත් කරගෙන සෙවල බේරෙන හුත්තත් හායි කියලා ඇරගෙන. ඒ නිසා එතනට යන කිසිම පිරිමියෙකුට ඒ සැප කඳට හුකන්නෙ නැතිව එන්න බැහැ. කොන්ඩම් තුනම එතන බිම තිබුණා. තුන්දෙනාම හුකලා ඉවර වුණත් සුරේකා තාම හෙලුවෙන්. ගෑනිට අමාරුවක් නැහැ. ඒත් ඇඟට දැනෙන අමුතු සනීපයක් එක්ක එන ගායක් එක්ක කකියන ගතියක් දැනුනා. කකුල් දෙක පාමුලින් දැනෙන කැසිල්ලයි නලියන ගතියයි තාම නැති වෙලා නැහැ.
“ඈ බොල වේසියෙ, තවත් මිනිහෙක් එනකල්ද බලන් ඉන්නෙ?”
සිල්වා රාළහාමි උස් හඬින් ඇහුවා.
සුරේකා අසරණ විදිහට ලැජ්ජාවෙන් තමන්ගෙ තන් දෙක අත්දෙකෙන් වහගෙන රාළහාමි දිහා බැලුවා.
“වේසියේ වල් විදිහට බලලා අපිව තවත් අවුස්සන්නෙ නැතිව උඹේ රෙදි ටික හොයලා ඇඳ ගනින්.”
සුරේකා තැන බිම තිබුණ ජංගිය අරගෙන ඇඳගත්තා. ඉතිරි ටික සමන්ත රාළහාමි ගෙනැත් දුන්නා. ඒත් බ්රා එක අඳින්න බැරි වෙන්න කැඩිලා. ඒ නිසා තන් දෙක ටී ෂර්ට් එක අස්සෙ වැනෙනවා. තන පුඩු දෙකත් උල් වෙලා පේනවා. ගෑනි වටකුරු ලොකු තන් දෙක වන වන පුක අමුතු විදිහට වන වන රාළහාමිලා ලඟට අවා. උල් වුණ තන පුඩුත් ගැස්සි ගැස්සි වැනෙන රවුම් තන් දෙකත් දකින පිරිමියකුට ඉවසන්න අමාරුයි.
“යකෝ මේ වල් වේසි අපිට යන්න දෙන්නෙම නැහැනෙ.”
කී සිල්වා රාළහාමි ආයිත් සුරේකව අතින් ඇ‍දගෙන බංකුව දිහාවට ගියේ කොන්ඩම් එකකුත් අතින් අරගෙන. පෑන්ටිය විතරක් ගලවපු සිල්වා රාළහාමි සුරේකව බංකුව උඩට පෙරළගෙන කකුල් දෙක උස්සලා දණිස් දෙක තන් දෙක දෙපැත්තට එනකල් නැවුවා. සුරේකට හෙලවෙන්නවත් බැහැ. සාය ලිස්සලා පහලට වැටිලා හුත්ත ඇරුණා. ටී ෂර්ට් එකේ අත් දෙක අස්සෙන් තන් දෙක එළියට එන විදිහට ඒක මැද්දට ඇද්දා. දැන් තන් දෙකේ කානුව මැද්දේ ටී ෂර්ට් එක ගුලි වෙලා ලණුවක් වගේ.
ඒ පාරනම් සුරේකගෙ ගාය නැති වෙනකල් වැදුණා. කිලින් සැරේ විනාඩි හත් අටකින් විතර ඉවර කරපු සිල්වා මහත්තයා මේ සැරේ විනාඩි 20ක් විතර ගැහුවා. සුරේකට කී පාරක් සුරතාන්තෙට පත් වුණාද කියලා මතකයක් නැහැ. ඒ වගේම තන් දෙක මැටි අනනවා වගේ මිරිකුණා. තට්ටං වලට හරක්ට ගහනවා වගේ අතුල් පාරවල් වැදුණා. පයිය එළියට අරගෙන හුත්තටත් සැරෙන් සැරේ අතුල් පාරවල් ගැහුවෙ සුරේකගෙ කෙඳිරිය නවත්තන්න වගේ.
සිල්වා රාළහාමි තමන්ගෙ රාජකාරයි ඉවර කළාට පස්සෙ සමන්ත රාළහාමිත් එක්ක ඉක්මනට පිටත් වුණා. පොලිස් ජීප් එකෙන් බැස්ස ජගත් එතනට ආවා. ඒ එනකොට සුරේකා කොන්දට අතක් තියාගෙන අනිත් අතින් බිත්තියක් අල්ලගෙන ජංගිය අඳින්න උත්සාහ කරනවා.
“ඔන්න ඕක විසි කරලා දාලා අපි යමු.”
කී ජගත් සුරේකා එක්ක පිටත් වෙලා බයිසිකලේ නැගලා ආවා. කාමරේට එනකල් දෙන්නා අතර කිසිම කතාවක් වුණේ නැහැ. සුරේකා ගෙදර ආ ගමන් ඇඳුම් ගලවලා ගිහින් සෑහෙන්න වෙලාවක් නෑවා. පස්සෙ ඇඳට ආ ගමන් ගෑනිට හෙලුවෙන්ම නින්ද ගියා.
මෙතන ඉඳන් ආයිත් තියෙන්නෙ ඇත්ත කතාවෙ කොටස්.
මතු සම්බන්ධයි