නිමල කියන්නේ නුවර පැත්තේ ගමක හැදුන දුප්පත් ගෑනියෙක්. මේ කතාවේ කතා නායිකාව නිමල තමයි. නිමල ඉපදුනේ 1978 අවුරුද්දේ ගමේ දුප්පත්ම ගෙදරක. නිමලගේ තාත්ත නැති උනේ නිමලට යන්තම් අවුරුදු 3ක් වෙනකොටමයි.
අ වෙනකොටත් නිමලගේ පවුලේ තවත් මල්ලිකෙනෙකුයි නිමලට වඩා අවුරුදු ක් වැඩිමල් අක්ක කෙනෙකුයි හිටිය. තාත්ත මරෙනකොටත් නිමලල බොහොම අමාරුවෙන් ජීවත් උන නිසා තාත්ත නැති උනාට පස්සේ ඒක තවත් අමාරු උනා. ඔය නිසාමයි නිමලගේ අම්ම ගමේ හාමු මහත්තයලගේ ගෙදර උයන පිහන වැඩවලට එහෙට යන්න පටන් ගත්තේ.
ලොකු අක්ක පොඩි මල්ලිව බලාගන්න නිසා නිමලටත් අම්මත් එක්ක වලව්වට ගිහින් වැඩපොළ වලට උදව් කළා. නිමලලගේ අම්මත් බොහොම තැන්පත් කාන්තාවක්. වලව්වේ අය අම්මට කතා කලේ මැණික කියල. මැණිකත් අවුරුදු 28 ක් විතර. ළමයි 3 දෙනෙකුගේ අම්මා කෙනෙක් උනත් අග පත තරුණ කෙල්ලෙකුගේ වගේ. චිත්තයි හැට්ටයි අදල හිටියට හරිම ලස්සනයි. මේ නිසාම හාමු මහත්තයත් මැණික දිහාට ඇහැ ගහගෙනයි හිටියේ. හාමු මහත්තයටත් අවුරුදු 50ක් විතර ඇති. පුංචි නිමල්ට මේ කිසිම දෙයක් තේරෙන්නේ නෑ.
ඔහොම ටික කාලයක් ගත උනා, වලව්වේ නොන හාමු අසනීප වුනේ ඔය කාලෙමයි. හාමු මහත්තයලට ළමයි නැති නිසා නූන හාමු ගැන බලන්නත් කවුරුත් නැතුව ගියා. ඒ නිසාම දවසක් හාමු මහත්තය මැණික උය උය ඉන්නකොට කුස්සියට ඇවිත් පිළිකන්න පැත්තේ තියන බැංකුවෙන් වාඩි උනා.
“ඈ මැනිකෝ උබලගේ ගෙදරත් දැන් කවුරුත් නැති එකේ නරකද මෙහෙ ඇවිල්ල නතර උනොත්? මටත් නෝනව බලාගන්න බැහැ බං තනියම.”
“අනේ මන්ද මහත්තයෝ. මේ කෙල්ලයි මමයි විතරක් නෙමයිනේ අර ලොකු කෙල්ලයි පොඩි එකයි ඉන්නවනේ. ඒ ඇරත් ගම්මු හාමු මහත්තයට කතන්දර හදාවි වැන්දබු මාව මෙහෙට ගෙන්න ගත්ත කියල.”
“අනේ පරට්ට හැත්ත! ඔවුන්ගේ කටවල් පුකවල් වගේ තමයි. සක්කිලි හැත්ත දන්නේ වත්තට පැනල මේකේ තියන දෙයක් හොරකම් කර ගන්න විතරයි. ඔවුන්ගේ කටවල් වහන්න අපිට පුලුවන්ද බං? මම නෝනා හාමුගෙනුත් ඇහුව. ඒ ගෑනිට ප්‍රශ්නයක් නැත්නම් ඔය වේසාවන්ට තියන පුකේ අමාරුව මොකක්ද?”
“එත් මහත්තයෝ….. අනේ මන්ද…..” කියල මැණික කල්පනා ලෝකයක අතරමන් උනා.
“මොනාද බං ඔච්චර හිතන්නේ….. හෙට ඔය උබලගේ තියන කඩමලු ටිකත් අරගෙන වරෙන්. ඇවිත් අර පොල්මඩුව ගාව තියන පැලේ හිටපන්. එතකොට උබට ලොකු කෙලීව ඉස්කෝලෙට යවන්නත් බැරියයි. උන්ට කියලත් කල දවසක් තියෙන්න එපැයි.” කියපු හාමු මහත්තය නැගිටලා වත්ත පහලට යන්න ගියා.
මේක අහපු වෙලාවේ ඉදන් මැණිකාගේ හිතට සතුටක් වගේම බයකුත් ආව. හාමු මහත්තය මැණිකාගේ ඇගට කෙල පෙරන බව මැණික දැනන් හිටිය. එත් ලොකු කෙලීව ඉස්කෝලේ යවල උගන්වන්න පුළුවන් එක ගැන හිතනකොට එන සතුටත් හැම දෙයක්ම කරන්නේ දරුවෝ වෙනුවෙන් නිසා මැණික හාමු මහතයගේ පැලට යන්න හිත හදා ගත්ත.
දවස් දෙක තුනකට පස්සේ මැණිකල හාමු මහතයගේ ගෙදර පදිංචියට ගියා. කිසිම වෙනසක් නැතුව දවස් කීපයක් ගෙවිල ගියා.
මැණිකලටත් දැන් තරමක් හොදයි. තුන් වේලටම කෑමත් වලව්වෙන් ලැබෙන නිසා ඒ වියදමකුත් නෑ.
දවසක් හවස නිමලව ඇග සෝදන්න ගෙදර යවපු මැණික රෑට කම හදන්න ලෑස්ති උනා. වෙලාව හවස 6ට විතර ඇති. බැංකුවේ වාඩි වෙලා පොල් ගගා ඉන්නකොට හාමු මහත්තය කුස්සියට එනවා මැණිකට ඇහුනෙවත් නෑ. මැණික බැංකුවේ වාඩිවෙලා නිසා මැණිකාගේ හැට්ටය අස්සෙන් තැන දෙක බාගයක් විතර එලියට ඇවිත් තැන දෙක මැද ඉර නියමෙට පේනවා. මැණිකට මේක නොතේරුනාට උළුවස්ස ගාව හිටන් ඉන්න හාමුට මේක හොදට පේනවා. වයස අවුරුදු 50කට පොඩ්ඩක් වැඩි උනත් හාමුගේ පයිය මේක දැක්කට පස්සේ නිකන්ම කෙලින් උනා. හිමිහිට කුස්සියේ තිබුන පුටු බැංකුවෙන් වාඩි උනා හාමු මහත්තය මනිකත් එක්ක කතාවක් පටන් ගත්ත.
ඈ බං මැණික දැන් උබේ වයස කීයද ?
මේ ප්‍රශේනෙන් බය උනා මැණික බයෙන් වගේ “ඇයි…. ඇයි හාමු මහත්තය එහෙම ඇහුවේ…?”
නෑ බං දැන් උබ මිනිහ නැතිවෙලත් අවුරුදු 2ක් විතර නේද? ආයිත් පෙලවහක් කර ගත්තොත් නරකද?
අනේ මොන කසාදද මහත්තය ම නාකි මට? කියල හිනා උනා..
“නාකි?….. හික්… හික් උබගේ ඇග පත දිහා බැලුවහම එහෙම කියන පොට්ටය කව්ද බං?” කියල ඇස පුංචි කරලා හිනා උනා.
මේ වෙලාවේ තමයි නිමල්ට තේරුනේ තමන්ගේ තන්දෙකෙන් බාගයක් හැට්ටෙන් එලියට ඇවිත් බව. හාමු මහත්තයත් මෙච්චර වෙලා එක රස විදපු බව මතක් උන මැණිකට පොලව පලාගෙන යන්න තරම් ලැජ්ජාවක් ඇති උනා. කරන්න වෙන දෙයකුත් නැති නිසා ඉක්මනට පොල් බෑය ගාපු නිමල බැංකුවෙන් නැගිටලා ලිප ගාවට ගියා.
ලිප පැත්තට මුන හරවල හිටිය මැණිකාගේ ඇග ලිපේ ගින්දර එළියෙන් රන්වන් පාටට දිලිසෙනව. හැට්ටෙන් බාගෙකට වැඩියෙන් නිමල්ගේ පිට පේනවා. දාඩිය බුබුළු කීපයක් පිට මැද නලියන්නේ හරියට කෙහෙල් කොලයක් මැද තියෙන වතුර බින්දු දෙකක් වගේ. දුබුරු පාට හැට්ටෙයි චීත්තයයි අතරින් පෙනෙන සුදු ඉන පොඩිය, එත් එක්කම චීත්තෙට වැහිලා හැඩට තියන මැණිකාගේ ලොකු පුක දැකපු හාමු මහත්තයට තවත් ඉවසගෙන ඉන්න බැරි උනා. හොරෙන් ලිප ලගට ගියා හාමු මහත්තය ඉන වටෙන් අත දාල මැනිකව තමන්ගේ ඇගට තද කරගත්ත. අනපේක්ෂිතව සිදු උනා ම සිද්දිය නිසා බය උන මැණික,
“අනේ හාමු මහත්තය අත හරින්න මේ මොනවද කරන්නේ ” කියල ඒ ග්‍රහණයෙන් මිදෙන්න දැගලුව.
පොඩ්ඩක් හිටපන් කෙල්ලේ මම උබට ආදරෙයි බං කියපු හාමු මහත්තය තව තවත් මැනිකව තමන්ගේ ග්‍රහණයට ගත්ත.
“මම කෑ ගහනවා හාමු මහත්තය අත හරියේ නැත්නම්”
“කෑගහපන්.. මේ අහල පහලවත් කවුරුත් නෑ උබව බේර ගන්න” කියල මැණිකාගේ බෙල්ලයි පිට හරියයි ඉබින්න ගත්ත.
මේ ග්‍රහණයෙන් මැණිකට මිදෙන්න බැරි බවත් හාමු මහත්තයාගේ පහසෙන් වසර කීපයකින් නොලබූ තමන්ගේ තරුණ හැගීම් ඇවිස්සෙන බවත් මැණිකට තේරුණා. හාමු මහත්තයාගේ ඝන උඩු රැවුල නිමල්ගේ බෙල්ල පුරා දුවන්නේ බඩගින්නේ හිටපු කොටියෙකුට ගොදුරක් අහු උන ගානටයි.
මැණිකාගේ විරෝදය ටික ටික අඩුවෙන බව තේරුන හාමු මහත්තය මැනිකව තමන්ගේ පැත්තට හරවා ගත්ත. තමන්ගේ පැත්තට හරවා ගත් මැණිකාගේ මූන පුර හාමු මහත්තයාගේ තොල් පෙති දුවන බව මැණිකට දැනුනේ හීනෙකින් වගේ. මොකද මැණිකට ඒ වෙනකොටත් වසර කීපයකින් නොලද පිරිමි පහස හොදින් උවමනා කරලා තිබුන නිසයි.
හාමු මහත්තයාගේ අතක් නිමල්ගේ ඉන වටෙන් පිටිපස්සේ පුක දිහාවට ඇදෙනවා මැණිකට දැනෙනවා. චීත්තෙට උඩින් මැණිකාගේ තට්ටම මිරිකන හාමු මහත්තය මුනේ තිබුන තොල් පෙති දෙක හැට්ටේ කට දිහාට ගෙනාව. ගෙනත් මැණිකගේ පපුව පුරාම හැට්ටේට උඩින් සීරුවට සිප ගන්නවා. එතකොටම වගේ ලිප උද තිබුන අල හොද්ද උතුරලා “චෝස්…..” ගාල ලිපට වැක්කෙරෙනකොටයි මැණිකට පියවි සිහිය ආවෙ. වහාම හාමු මහත්තයව එහාට තල්ලු කරපු මැණික හාමු මහත්තයගෙන් මිදිලා ලිප උඩ තිබුන අල හොද්ද ලිපෙන් බෑව.
තමන්ට හොද්දක් නිසා අහිමි උන පහස සොයාගෙන නැවතත් හාමු මහත්තය මැණිකට කිට්ටු උනා..
“වරෙන් කෙල්ලේ ලගට.”
“අනේ හාමු මහත්තය මට බයයි. කවුරුහරි අවොත් අපි දෙන්නම ඉවරයි.”
“කවුරු එන්නද බං මෙහෙට. ඇරත් අපි දෙන්න මෙච්චරවෙලා හිටියේ….”
“ඒ උනත් හාමු මහත්තය දැන් පොඩි කෙල්ල එයි මේ පැත්තට. එකී ගෙදර ගියේ නාගෙන එන්න කියල.”
“හොදයි එකත් එහෙමද? කමක් නෑ මම අද රෑට. එන්නම්කෝ උබලගේ ගෙවල් පැත්තේ රෑ වෙලා. දැන් ඔය වැඩේ කරපන්”
තමන්ට ලැබුන පහස අපහු විදින්න බැරි උනත් තමන්ට ඉදිරියට මේ පහස විදින්න පුළුවන් කියන හැගීම තිබුන නිසා හාමු මහත්තය එතනින් යන්න තීරණය කළා.
හාමු මහත්තය ගියාට පස්සේ මැණිකට පියවි සිහිය ආවෙ. තමන් කළා වැඩේ හරිද වැරදිද කියලා මැණිකට තම තේරුම් ගන්න බෑ. මොනවා උනත් හාමු මහත්තය නිසා තමන්ගේ හැගීම් හොදටම ඇවිස්සුන බව මැණිකට තේරුම් ගියා. කාලෙකට පස්සේ තමන්ගේ රහස් පෙදෙසත් තෙත් උන බව මැණිකට තේරෙනකොට කරුවල වැටීගෙන එනවා. ඉක්මනට කෑම ටික උයපු මැණික කෑම පිගන් දෙකක් බෙදාගෙන ගෙවල් පැත්තට ගියේ නාගන්න කියල හිතාගෙනයි..